Dojka ili mlečna žlezda (lat. mamma, grč. mastos) najveća je kožna žlezda. To je modifikovana žlezda znojnica, koja se kod žena razvija u funkcionalni organ, a kod muškarca ostaje rudimentisana.
Krajem prvog meseca embrionalnog razvoja, duž ventrolateralne strane trupa, od osnove ruke do osnove noge, razvijaju se mlečne pruge. Od njihovih kranijalnih delova razvijaju se mlečne žlezde. Urastanjem zadebljanog epidermusa u mezenhim  iz njegovog distalnog dela izrasta niz epitelnih tračaka od kojih se razviju glavni odvodni kanali režnjeva mlečne žlezde (ducti lactiferi) . Pri kraju fetalnog života epitelni tračci se razgranavaju i u njima se pojavljuje lumen. Prema spolja, ducti lactiferi se otvaraju u udubinu, od koje se, kratko nakon rođenja, formira bradavica, proliferacijom mezenhima iz dubine. Mlečna žlezda zauzima središnji i najveći deo tela dojke i uronjena je u masno tkivo. Ona je funkcionalni deo dojke i sastavljena je od 12 do 20 režnjeva grozdastog oblika koji su sastavljeni od mnogo manjih režnjića. Najmanje strukturne jedinice žlezde su acinusi od kojih polaze izvodni kanalići koji se spajaju u veće i grade velike izvodne mlečne kanale kojih ima 12 do 20, za svaki režanj po jedan. Svi kanalići se izlivaju na bradavici. Bradavica je valjkastog ili kupastog oblika i predstavlja snop izvodnih mlečnih kanala čiji se završni otvori nalaze na vrhu. Masnog tkiva nema u bradavici. Neposredno ispod kože bradavice nalaze se kružna glatka mišićna vlakna povezana sa istovetnim mišićnim snopovima areola dojke. Njihova kontrakcija dovodi do erekcije bradavica, a ritmične kontrakcije podstiču lučenje mleka pri dojenju. Areol bradavice je kožna struktura kružnog oblika oko bradavice, rumeno mrke boje. U toku trudnoće i dojenja postaje mnogo tamnija. U areoli se nalaze sitne lojne i znojne žlezde i specifične Morgagnijeve žlezde koje se vide kao mala bela ispupčenja. Njihov sekret štiti kožu areola. Od velike važnosti su limfni sudovi dojke. Sagrađeni su iz mreže limfnih kapilara koji se spajaju u sve veće sudove da bi na kraju obrazovali tri glavna izvodna puta limfe. Glavni je pazušni limfni put koji se završava u limfnim čvorovima pazušne jame. Drugi put je grudni ili unutrašnji koji se završava u lancu limfnih čvorova uz grudnu kost, a deo površinskih limfnih sudova se završava u limfnim čvorovima uz dojku. Gornji limfni put je najmanji i dospeva do potključnih čvorova. Limfa iz svih ovih puteva se sliva u potključno limfno stablo, a konačno limfa završava u venskom krvotoku. Limfnim sudovima se šire maligni tumori dojke.